Kilka miesięcy temu zostałem zaproszony, aby udzielić wywiadu dla DWOREK TV w Krakowie przy Centrum Kultury Dworek Białoprądnicki. Ta wyjątkowa instytucja Kultury ma swoją misję ale, co najważniejsze własny ma pomysł na kulturę! Przeczytajcie sami jak piszą o sobie:
„Dworek Białoprądnicki” jest instytucją interdyscyplinarną, prezentującą najciekawsze zjawiska kultury. W zabytkowych białych murach przenikają się i uzupełniają wzajemnie sztuki wizualne, teatr, film, muzyka i literatura, a także powstają unikalne projekty małe – lokalne i duże – międzynarodowe. W swojej działalności kierujemy się hasłem “Inspirujemy, organizujemy, kreujemy”, dzięki któremu realizujemy nasze statutowe cele, a w szczególności przygotowujemy i aktywizujemy społeczność do pełnego uczestnictwa w kulturze, rozbudzamy artystyczną wrażliwość i pobudzamy do współtworzenia oferty kulturalnej.
Obok tradycyjnej misji instytucji kultury, Dworek Białoprądnicki spełnia również rolę wyjątkową – to „strażnik” pamięci lokalnej. Jego historia sięga połowy XVI wieku i obfituje w związki z najwybitniejszymi postaciami kultury i historii Polski. Dlatego też jako instytucja publiczna za niezwykle ważną uznajemy współpracę z najbliższym otoczeniem, sprzyjanie budowaniu więzi społecznych oraz podejmowanie dyskusji o najważniejszych problemach społeczności lokalnej. Zabytkowa architektura Dworku Białoprądnickiego oraz bezpośrednie sąsiedztwo Parku Kościuszki to dodatkowe walory, na bazie których wraz z naszym najważniejszym odbiorcą – mieszkańcami Dzielnicy IV Prądnik Biały – budujemy swoisty ekosystem kultury.
Nie ukrywam, że byłem trochę zdenerwowany bo zastanawiałem się jak będzie można pogodzić muzyczne salony i mój autentyzm ulicznego grajka, i jeszcze pojawiał się lekki„problem komunikacyjny”. Oglądając wywiady z samymi sławnymi muzykami na https://www.youtube.com/c/DworekTV szybko jednak zorientowałem się jakie to dla mnie wyróżnienie zaistnieć wśród nich. Wspomnę tylko Szymona Mika, Agę Zorian, Macieja Maleńczuka, Ablaye Badji, Rasm Almesham, Wojtka Modzelewskiego, Yumi Ito, Marcina Maseckiego, Karolinę Lipską. Ten niezależny świat muzyczny zawsze mi imponował, ci wszyscy wspaniali muzycy podążający własną drogą i ja wśród nich? Myślicie, że to było dla mnie łatwe? Otóż na początku nie. Do tego pojawiły się zawirowania z umową (licencja ZAiKS czasem nie pomaga J). Jednak kiedy przekroczyłem próg białego dworku w Krakowie poczułem się jak w domu, ale i jak ktoś w nim ważny -gość, sława ;), wiecie własna garderoba, zadbano o każdy szczegół w atmosferze zrozumienia.
Prowadząca wywiad Renata Głowacka w krótkim czasie zmniejszyła dystans, ta wyjątkowo cierpliwa i wyrozumiała kobieta urzekła mnie nie tylko profesjonalnym podjęciem, ale przede wszystkim osobowościom, otwartością na świat i kulturą. W efekcie powstał ponad godzinny wywiad, zapowiadany przez Honorowego Konsula Czarnogóry w Krakowie i mojego przyjaciela Mirka Bernackiego.
Wywiad dla mnie dość intymny, prywatny wręcz nierecenzowany, autentyczny. Zresztą zobaczcie sami J dla ułatwienia jest dostępny w języku polskim i angielskim.
Foto: Klaudia Krupa
